Nieuwjaarstoespraak 2025 burgemeester Ellen van Selm
Nieuwjaarstoespraak van 6 januari 2025 in Theater de Purmaryn, zoals uitgesproken:
"Een heel goedenavond allemaal en van harte welkom op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Purmerend. De geheel vernieuwde receptie, mag ik wel zeggen, want voor het eerst in jaren houden we deze bijeenkomst op een andere dag dan 1 januari."
"Nieuwjaarsdag zag er sowieso anders uit dit jaar. Vanwege de harde wind kon ook 'Purmerend Wenst' niet doorgaan. Heel erg jammer, want Stichting Marktstad Purmerend en Winters Purmerend hadden weer een prachtig programma voor ons en wat is het altijd leuk en fijn om op nieuwjaarsdag -onder elkaar en met muziek- op de Koemarkt het nieuwe jaar in te luiden.
Gelukkig is de jaarwisseling in de gemeente rustig verlopen. De brandweer en de politie zijn enkele malen uitgerukt maar er zijn geen grote incidenten te melden. Gelukkig. Vanaf deze plaats wil ik de hulpdiensten bedanken voor hun inzet en paraatheid. Samen hebben we de jaarwisseling zorgvuldig voorbereid en veel brandweerlieden, politieagenten en eerstehulpmedewerkers brachten oud en nieuw door op hun posten. Het was daar gezellig, ik ben er zelf ook geweest, en de mensen waren daar paraat voor onze veiligheid. Veel dank daarvoor.
Ik wil u graag allemaal een heel gelukkig en gezond 2025 toewensen. Ik hoop dat u heeft genoten van de feestdagen met tijd en aandacht voor de mensen om u heen. De mensen die het belangrijkst voor u zijn, en misschien ook de mensen die niet meer aan het kerstdiner zaten, maar die voor altijd een plek in uw hart hebben.
In de kerstperiode, als al het gewone werk wat op een laag pitje staat, is er ook tijd voor reflectie. U kent dat misschien wel. Je overdenkt het jaar dat we afsluiten, denkt nog eens terug aan de mooie vakantie, aan lief en leed in de familie, aan grote en kleine veranderingen, ziekte en tegenslag…. en dan kom je tot een soort conclusie. Een gevoel dat je meeneemt het nieuwe jaar in. Als ik terugdenk aan het afgelopen jaar, dan overheersen twee gevoelens: dankbaarheid en bezorgdheid.
Allereerst dankbaarheid. Zonder dat ik mijn ogen sluit voor alles wat er speelt, in onze gemeente en ver daarbuiten, zie ik dat er nog altijd zoveel mensen zijn die met grote of kleine gebaren iets bijdragen aan de gemeenschap. Toen de Keyserkerk dit najaar in de steigers werd gezet, zag predikant Nico Schroevers daar de zonnige kant van in, toen hij zei in een interview in het NoordHollands Dagblad: 'Ik vind het eigenlijk wel een mooi gezicht, die ingepakte kerk.' Een sterk staaltje omdenken dat we meer zien in de gemeente, bij inwoners en ondernemers. Zoals Frank Bart, waar wij de bestuurders uit de Metropoolregio Amsterdam onlangs uitnodigden en die het beste van de Beemster liet zien in zijn prachtige Fort Resort. Of Julian Langelaan, die als teler van biobloemen een nieuwe generatie van landbouw inluidt op de eeuwenoude Beemster klei. Die bovendien niet alleen oog heeft voor de bloemen die hij kweekt, maar ook voor de mensen met wie hij daarin samenwerkt, en hun werkplezier vooropstelt. En Astrid Frances natuurlijk, die met haar kordate aanpak ‘haar’ Beemster Valery door heel Nederland op de kaart en op het bord heeft gekregen. In de aanloop naar de reparatie van het viaduct op de A7 was het transportondernemer Ron Rijser die ons steeds voorhield dat een dergelijke verstoring van het verkeer ook kansen biedt, dat het geen levenslang betekende en dat er wellicht mooie ontwikkelingen uit voort konden komen. En wat heeft Ron Rijser gelijk gekregen: bij de oplevering van de nieuwe brug overheersten opluchting over het beperkte fileleed maar ook verbroedering na de mooie samenwerking.
Wat absoluut mee moet naar het nieuwe jaar is aandacht voor goed nieuws. In onze gemeente kun je daarvoor altijd rekenen op drie fotografen, die kijken naar het mooie - en het dan nog vastleggen ook. Als ik een echtpaar feliciteer dat 60 jaar getrouwd is, of de kermis open, nieuwe raads- of commissieleden installeer of gewoon zomaar door de stad loop, ik kom ze steevast tegen. Piet Jonker, Han Giskes, Evert Ruis. Hun namen ziet u vast regelmatig onder een foto staan en ik noem ze hier ook. Omdat zij hun lens richten op de mooie zaken in de gemeente, en die delen met een groot en divers publiek. Daarvoor mijn oprechte dank naar deze drie heren.
En mijn dank gaat uit naar al die andere mensen die kleur geven aan wie we zijn met elkaar. De atleten, zelfs op Olympisch en Paralympisch niveau, die de gemeente op de kaart zetten het afgelopen jaar. Al die vrijwilligers, of ze nou meehelpen bij de sinterklaasintocht, kleding inzamelen voor andere Purmerenders of mantelzorgen voor een dierbare. Het Reuringfestival, de nazomerfeestweek of het jubileumfeest van Beemster Erfgoed organiseren. Zij zijn de stille krachten en ik schijn graag een licht op hen. We zien wat jullie doen en dat is onbetaalbaar. Op 29 december zat ik hier in deze zelfde zaal bij de kerstmusical Code Scroodge van het NKT en het Stedelijk Orkest. Een prachtige voorstelling van topniveau van 400 NKT-leerlingen en 40 muzikanten. Het was echt een fantastische voorstelling en velen dachten met mij: wauw, dit flikken ze maar even. En hoewel het volledig de verdienste van deze creatieve geesten is voelde ik me heel trots op mijn gemeente.
Dan de gevoelens van bezorgdheid.
Dit jaar hebben we ons gerealiseerd dat we definitief geen dorp of kleine gemeente meer zijn. Dat brengt aan de ene kant mooie kansen met zich mee, op het gebied van voorzieningen, economie of samenwerking. Maar het betekent ook dat we te maken hebben met de dynamiek en de problemen van een grote stad. Mensen die elkaar niet meer vanzelfsprekend kennen, wat het leven voor velen eenzamer, anoniemer of riskanter maakt. En dat is de reden voor mijn bezorgdheid. De toename van explosies in Nederland gaat ook niet aan Purmerend voorbij. Als tragisch dieptepunt geldt de krachtige explosie van 15 december in de vroege ochtend, ons allen nog vers in het geheugen. Een heel huizenblok zwaar beschadigd, een zwaargewonde en zes huishoudens die op stel en sprong hun huis uitmoesten. Vijf van hen brachten de feestdagen niet thuis door. Mijn gedachten waren en zijn bij hen deze dagen, en bij allen in de buurt. We zijn de schok nog niet te boven. De politie en de recherche zetten zich met man en macht in om de zaak op te lossen. Maar daarmee zijn we er nog niet. Ook het gevoel van geborgenheid en het vertrouwen dat we veilig zijn in onze eigen buurt moet nog terugkomen. Wij zetten ons tot het uiterste in als gemeente. We zullen dat vooral met elkaar moeten doen. In dat opzicht was het hartverwarmend dat in de buurt van de explosie zoveel oprechte zorg en steun door bewoners onderling aan elkaar werd geboden.
Eerder afgelopen jaar, op 12 februari werden wij opgeschud doordat de 19-jarige Aven werd doodgeschoten bij station Purmerend. De bloemen herinneren nog aan wat daar gebeurde afgelopen winter. Het was vreselijk, voor hem en iedereen die hem liefhad, en daarom herdenk ik hem hier ook. Wij kunnen rekenen op politie die steeds weer bewijst snel in actie te komen en aanhoudingen verricht. Dit soort criminaliteit, elk incident, krijgt de volle aandacht en de politie zet intensief in op opsporing en bestraffing.
Ook in Den Haag zal ik aandacht blijven vragen voor zwaar illegaal vuurwerk. Een belangrijke opdracht voor ons als gemeenschap is de bezorgdheid omzetten in omzien naar elkaar en zorg voor elkaar. Er samen voor kiezen dat we niet in de greep komen van angst. Dat we vrijuit blijven leven, tolerant zijn als het kan en normeren als het moet en de situatie daar om vraagt. En om hulp te vragen als we zelf niet verder komen. Bij het wijkteam, de politie, of de buren. Samen maken we de gemeente. Laten we er met elkaar voor zorgen dat bezorgdheid niet leidt tot moedeloosheid, maar juist aanleiding is om te werken aan een weerbare samenleving. Een belangrijk symbolisch moment hiervoor zal 4 en 5 mei zijn dit jaar. Dan herdenken we 80 jaar vrijheid na de Tweede Wereldoorlog en zullen we stilstaan bij wat vrijheid voor ons betekent. We zullen ons realiseren dat vrijheid alleen dan een rustig bezit is als we eensgezind en weerbaar zijn.
Dan nog een paar woorden over het bestuur. Begin volgend jaar kiest Purmerend een nieuwe gemeenteraad. U heeft misschien gezien dat de VIPP's, de Vrouwen in de Purmerendse Politiek, hun missie voortzetten om meer vrouwen enthousiast te maken voor de lokale politiek. Daarnaast zullen alle politieke partijen aan hun warming up beginnen voor het laatste volledige politieke kalenderjaar en de voorbereidingen voor de nieuwe raadsperiode. Het wordt daarom een interessant jaar! Ik zie velen van u regelmatig op de publieke tribune en weet dat ook een groot aantal van u naar de livestream van vergaderingen kijkt. Fijn dat u dat doet, en voor zover u dat nog niet doet: kom ook eens kijken en bemoei u er mee! We hebben 37 bevlogen raadsleden met allemaal een warm kloppend hart voor onze gemeente en die graag praten over de gemeentepolitiek. We onderhouden goed de banden met Den Haag en Brussel. Er worden daar keuzes gemaakt en budgetten bepaald voor de thema’s die ons raken. Thema's als de New Towns, waar u wellicht iets over heeft gehoord. Purmerend vraagt aandacht, samen met gemeentes als Zoetermeer, Almere en Nieuwegein voor de ontwikkeling van ons soort steden. In de jaren 60 en 70 is er op verzoek van de rijksoverheid in hoog tempo een groot aantal woningen gebouwd vanwege de woningnood. Mooie ruim opgezette wijken waar mensen in een huis met tuin konden wonen en de auto voor de deur geparkeerd kon worden. Maar op een goed moment zijn die woningen, voorzieningen en woonconcepten ook aan onderhoud en vernieuwing toe. Purmerend is er altijd goed in geslaagd om dat onderhoud bij te benen en houdt ook goed vinger aan de pols bij de sociale ontwikkelingen. Daardoor kennen wij geen echte probleemwijken. Wij zien echter grote delen van de stad die in de nabije toekomst aan renovatie of vervanging toe zijn. Ook de sociale samenhang in onze gemeente heeft onze blijvende aandacht nodig. Hiervoor ontwikkelen we als gemeente visies en plannen. Maar ook hebben we financiële steun van de Rijksoverheid nodig.
Ondertussen is het college, ondersteund door de nieuw aangetreden gemeentesecretaris Manja van de Weit en onze gedreven en deskundige ambtenaren, niet alleen bezig met de toekomst van onze gemeente maar ook met de dagelijkse praktijk. Mensen van de buitendienst kijken bij het werken in de wijk gelijk even of er huizen zijn waar de gordijnen altijd dicht zitten. Ze bellen daar aan of geven het signaal door. Als er ergens graffiti of stickers worden aangetroffen halen ze die weg. Grof vuil halen ze snel weg. Toezichthouders zijn veel en zichtbaar op straat in het stadje en daarbuiten en doen daar veel en belangrijk werk. Ze krijgen niet altijd de waardering die ze verdienen, ook niet in de publieke opinie, maar ze zijn onmisbaar voor de leefbaarheid.
We hebben sinds enige tijd een belangrijke nieuwe functionaris in ons midden: de kinderburgemeester. En dat is Laura Bourre; ik vraag haar graag naar voren. Ik ben heel blij Laura dat jij als kinderburgemeester bent begonnen. Het is belangrijk om ook de stem van jonge inwoners te horen en te betrekken en jij doet dat op een prachtige manier. We hebben afgesproken dat jij een nieuwjaarswens uitspreekt en daarna sluiten wij samen onze nieuwjaarstoespraak af."