Tetris met de buren - Maarten geeft letterlijk kleur aan zijn omgeving
Hoe leer jij je buren kennen na een verhuizing? Maarten Tromp woont sinds april vorig jaar in een bovenwoning in de Koperslagerstraat (Purmer-Noord) en heeft een wel heel unieke manier gevonden. Niet alleen om in contact te komen met de buren, maar om ze meteen iets leuks te laten doen.
Eén van de ramen in zijn woonkamer toverde hij om tot een enorm tetris-scherm. Buren en anderen die langs zijn huis lopen, kunnen zo met hun eigen smartphone een potje tetris of snake spelen, gewoon vanaf de straat. Daar wilden we natuurlijk meer over weten, dus gingen we bij hem langs: ‘Pas op voor de struikeldraadjes op de trap, hoor!’
Hoe kwam je erbij om dit te maken – nee, maar echt: hoe kóm je erop?
‘Toen ik hier kwam wonen en mijn spullen uitpakte, zette ik mijn tetrislamp even voor het raam, omdat ik ‘m ergens kwijt moest. Dat leek vanwege het langwerpige raam net een echt beeldscherm en zo was het idee geboren. Eerst ging ik op zoek naar nog zo’n lamp, maar al snel dacht ik: ik kan het ook zelf maken. Een bedrijf dat me kende van een eerder project, wilde me wel printplaatjes sponsoren. Ik heb zelf 300 ledjes op de plaat gesoldeerd, de ombouw getimmerd en de software geschreven. En eindeloos getest en aangepast. Als je op je telefoon het geluid aan hebt, hoor je tijdens het spelen zelfs de originele muziek uit het tetris-spel. Toen een buurman liet weten dat het met een iPhone niet werkte, heb ik dat ook opgelost. Door zo met elkaar in contact te zijn, worden mijn projecten steeds een stapje beter.’
Is het niet hartstikke duur om dat spel 24 uur per dag draaiend te houden?
‘Dat heb ik heel zorgvuldig berekend. Niet alleen vanwege de kosten, maar ook omdat ik milieubewust ben en niet onnodig veel stroom wil verbruiken. Maar het spel werkt op 300 heel kleine ledjes en ik heb berekend dat het me ongeveer 5 cent per dag kost om het te laten draaien. Dat is de investering wel waard als ik zie hoeveel leuke reacties het oplevert.’
Wat voor reacties krijg je uit de buurt?
‘Het trekt natuurlijk meteen de aandacht, dus dat is leuk. Hiervoor woonde ik in Zuidoostbeemster. Daar zijn de voortuinen veel dieper. Hier zag ik opeens mensen veel dichter langs mijn huis lopen. Mijn slaapkamerraam zit aan dezelfde kant en dan hoor ik mensen die langslopen soms heel verbaasd reageren. Jongeren en iets oudere jongeren snappen het meestal meteen en spelen dan een potje. Mensen spreken me aan als ze het zien en dat zijn eigenlijk allemaal leuke contacten. Niemand heeft nog bij me aangebeld en dat hoeft natuurlijk ook niet, want je kunt meteen aan de slag. Als ik thuis ben en ik zie iemand spelen, word ik daar wel blij van.’
Je schrijft veel over de projecten die je maakt op je website. Hoe is dat zo gekomen?
‘Door mijn autisme kan ik niet meer werken. Ik krijg nu een uitkering en zie die als een basisinkomen waarvoor ik van alles terug kan doen. Alles wat ik maak is open source, wat betekent dat iedereen het van me mag en kan gebruiken. Een idee voor een project kan overal vandaan komen. En als ik het dan heb uitgewerkt, vind ik het belangrijk dat anderen er ook iets mee kunnen. Alles wat ik maak, geef ik weg. Volgens mij is dat het mooiste wat je kunt doen. Zo heb ik ooit iets bedacht waardoor bij stroomuitval de stroom via een batterij wordt overgenomen. Laatst kreeg ik een bericht van iemand in Zuid-Afrika die dat daar heeft toegepast, waardoor medische apparatuur nooit meer zonder stroom komt te zitten. Dat is echt gaaf om te horen.’
Er staan hier allemaal muziekinstrumenten, boeken en spelletjes. Je bent er maar druk mee!
‘Ik moet mijn energie goed doseren. Vandaag is dit gesprek met jullie bijvoorbeeld de activiteit die ik onderneem. Maar ik probeer elke dag iets te doen. Nadat ik de diagnose autisme kreeg en was uitgevallen op mijn werk, ging ik op zoek naar andere mensen met autisme. Toen bleek dat er in Purmerend nog geen autismecafé was, ben ik dat zelf begonnen. We komen bij elkaar in ’t Hoedje van de koningin, of maken samen een wandeling in het bos. Ik draai ook mee in het Repair Café in Triton – waar iedereen kan langskomen om kapotte apparaten te laten repareren. En ik heb contact gezocht met middelbare scholen om te komen vertellen over wat ik doe. Maar in mijn enthousiasme wil ik mezelf nog wel voorbijlopen, dus daarin moet ik nog een beetje mijn draai vinden.’
Wat wordt je volgende project?
‘Het lijkt me echt leuk om bijvoorbeeld gastlessen op scholen of in de bibliotheek te kunnen geven in programmeren, om zo anderen iets te leren over de techniek achter wat ik doe. Daar heb ik inmiddels ook contact mee. En het tetris-spel kan nog beter, want ik wil een versie maken die je met 2 mensen kan spelen, dat maakt het nog socialer.’
Benieuwd naar het werk van Maarten?
Op zijn website geekabit.nl legt Maarten uit waar hij zoal mee bezig is. Liever meteen aan de slag met een potje tetris of snake? Je vindt het levensgrote spel op het adres Koperslagerstraat 19 in Purmerend. Om te spelen heb je alleen een smartphone nodig waarmee je op internet kan. Scan de QR-code op het raam en doe mee – en wel even naar Maarten zwaaien, hè!